Η αρχή του ψυχοδράματος
Πρωτεργάτης και ιδρυτής της ψυχοδραματικής μεθόδου υπήρξε ο ψυχίατρος Jacob Moreno (1889- 1974), ο οποίος το 1921 ίδρυσε το «αυτοσχέδιο θέατρο» στη Βιέννη, αναπτύσσοντας μια πρώτη μορφή ψυχοθεραπείας βασισμένη στο θεατρικό παιχνίδι. Ο Moreno μετέτρεψε σε ένα ολοκληρωμένο αυτογνωσιακό σύστημα την εκδραμάτιση των βιωμένων εμπειριών και γεγονότων πάνω στη σκηνή, δίνοντας αξία στη δυναμική της δράσης της ψυχής και στον αυθορμητισμό που εκδήλωναν τα άτομα. Αργότερα ίδρυσε την κοινωνιομετρία, μια επιστήμη της θεραπευτικής ομάδας, η οποία βασίζεται στη μελέτη του δικτύου των σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ των μελών μιας ομάδας ή ενός συστήματος, από την οποία εν συνεχεία προκύπτει ως μέθοδος θεραπείας το ψυχόδραμα, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στα άτομα να εκφραστούν και μέσω της πράξης, ενθαρρύνοντάς τα να πειραματιστούν και να εκφραστούν με δημιουργικότητα και αυθορμητισμό στη «σκηνή» (ζωή) ώστε να αναπτύξουν ρόλους πιο λειτουργικούς και προσαρμοστικούς σε όλους τις εκφάνσεις της ζωής τους. Ο Moreno θεωρούσε ως βασικά συστατικά για μια υγιή ζωή την έκφραση, τη δημιουργικότητα και τον αυθορμητισμό, για αυτό και το ψυχόδραμα βασίζεται στην ανάπτυξη και την ενίσχυση αυτών των στοιχείων στην προσωπικότητα του ατόμου.